Πεζοπορία αγάπης στα σεισμόπληκτα χωριά – 10 Οκτωβρίου, 2021
Με αφορμή την πεζοπορία που είχαμε σήμερα στην περιοχή του Αρκαλοχωρίου και στα γύρω σεισμόπληκτα χωριά και την προσφορά αγαθών στους ανθρώπους εκεί, είδαμε, ακούσαμε, μάθαμε, κάναμε σκέψεις και έχουμε απόψεις που θα θέλαμε να μοιραστούμε μαζί σας. Οι υλικές καταστροφές ήταν ομολογουμένως αρκετές. Τοίχοι πέσανε, μπαλκόνια, σκάλες, ταράτσες, ναι…ΟΚ. Όμως υπήρχε και κάτι ακόμη… Κάτι που “μύριζε” κίνδυνο και “έβγαζε” φόβο, περισσότερο κι από το φυσικό φαινόμενο, που μάλλον κανονικά εξελίσσεται.
Αυτό που δεν μας άρεσε: Ήταν ο φόβος της φυγής των ανθρώπων προς άλλα μέρη (μια μορφή εσωτερικής μετανάστευσης – ήδη εν εξελίξει -, που αν τελεσφορήσει θα ερημώσει τον τόπο).
Κι αν πολλά σπίτια δεν έπεσαν, οι επαγγελματίες της περιοχής, με ποιους θα δουλέψουνε; Είναι η δυσκαμψία του κράτους μας να κινηθεί και να αντιδράσει σε τέτοιας έκτασης καταστροφικά περιστατικά. Κράτος … δεν μπορείς να στηρίζεσαι τόσο πολύ στον εθελοντισμό. Καλός είναι… όμως εσένα, δουλειά σου είναι να σχεδιάζεις και να μεριμνάς. Και ενώ – σίγουρα – δεν σχεδιάζεις να αποτύχεις, το αποτέλεσμα τελικά είναι, πως αποτυγχάνεις να σχεδιάσεις !!! Σημαίνοντα και επώνυμα πρόσωπα που έτρεξαν να φωτογραφηθούν, δημιουργώντας θυμό και νεύρα. Η αίσθηση της “μη ολοκληρωτικής” συμμετοχής της κοινωνίας μας σε τέτοια συμβάντα, επίσης πυροδοτεί αισθήματα άγχους και ανασφάλειας. Σε κάνει να αναρωτιέσαι ΓΙΑΤΙ; Χάσε μια εκδρομή, ένα ντέρμπι, μια βόλτα, λίγο χρόνο. Χάρισε ένα χαμόγελο που δεν στοιχίζει τίποτα και δίνει τόσα πολλά. Αύριο μπορεί να το χρειαστείς εσύ.
Τι μας άρεσε… οι μαχητές των δρόμων !!! όχι του fast & furious, αλλά των χωριών που επισκεφθήκαμε. Μας φίλεψαν μέσα στο δρόμο λέγοντας μας “ναι θα είναι δύσκολο μα θα περάσει κι αυτό”. Μας έδωσαν περισσότερη δύναμη από αυτή που πήραν από εμάς. Μας άρεσαν οι πολιτικοί που μετά το σβήσιμο της κάμερας, παρέμειναν στην πρώτη γραμμή και κοιμήθηκαν κι εκεί, για να μπορούν να συντονίζουν – ως όφειλαν – σωστά, ή εκείνοι που ήρθαν νωρίς νωρίς -πριν τους ρεπόρτερ- για να ενημερωθούν αθόρυβα και να φύγουν να πάνε να πράξουν (υπάρχουν κι αυτοί).
Μας άρεσαν, όλοι εκείνοι οι απίστευτοι, εκπληκτικοί, υπέροχοι συνάνθρωποι μας που ακούν στο όνομα ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ. Υποκλινόμαστε. Μια χούφτα ανθρώπων, που ξεπερνούσε εαυτόν έφερνε το πολυπόθητο αποτέλεσμα των 2 χιλιάδων μερίδων φαγητού καθημερινά. Φυσικά πρόσωπα, εταιρείες, σύλλογοι και άλλοι, συνέβαλαν προμηθεύοντας υλικά, ώστε ο στόχος να καταστεί εφικτός.
Κάποιοι μας είπαν, μπράβο… η ομάδα σας είναι εκεί και βοηθάει. Καμία ομάδα μας δεν είναι εκεί. Ο καθένας από μόνος του ανάπτυξε πρωτοβουλία. Την ξέρετε; την έχετε ακουστά; είναι ένα ιδιαίτερο είδος δράσης. Σημαίνει να κάνεις κάτι αξιόλογο χωρίς να σου δώσει κανείς την εντολή. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι περπατάνε μαζί μας ή είναι φίλοι μας κι αυτό μας τιμά ιδιαίτερα, όμως τα εύσημα είναι δικά τους…
Τέλος μας άρεσε η ανταπόκριση των υπολοίπων φίλων μας. Συγκεκριμένα η συμμετοχή των πεζοπόρων μας, η δωρεάν προσφορά από την πλευρά του ταξιδιωτικού γραφείου που μας μεταφέρει, της απαραίτητης υλικοτεχνικής υποδομής, οι συντονιστές και η ομάδα υποστήριξης μας, που επέτρεψαν την σημερινή μας ενέργεια με ένα βροντερό παρών και μπόλικο ενθουσιασμό. Ευελπιστούμε και σε άλλες, γιατί όλοι χρειαζόμαστε όλους.
Με τιμή Δρόμοι Ζωής.
Για περισσότερες φωτογραφίες και βίντεο κάντε εγγραφή στην ομάδα μας Δρόμοι Ζωής/Dromoizois
Υ. Γ. Σε κάποιο διάλειμμα εργασίας πάντως, βάλαμε και την πινελιά μας.
